کد مطلب:315530 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:155

هراس حاکم مکه
قدرت محلی در مكه از آمدن امام به آنجا و تبدیل شهر به مركزی برای دعوت و اعلام نهضت خود، هراسان شد. حاكم مكه «عمروبن سعید اشدق» طاغوتی كه خود شاهد ازدحام مسلمانان به گرد امام بود و گفته های آنان مبنی بر اولویت امام به خلافت و ناشایستگی خاندان ابوسفیان كه حرمتی برای خداوند قایل نبودند، مشاهده می كرد شتابان نزد حضرت رفت و خشمگین گفت:

«چرا به بیت الحرام آمده ای؟».

گویی خانه ی خدا ملك بنی امیه است و نه متعلق به همه ی مسلمانان! حضرت با آرامش و اعتماد به نفس، پاسخ داد:

«من به خداوند و این خانه پناهنده شده ام». آن طاغوت هم فورا نامه ای به اربابش یزید نوشت و او را در جریان آمدن امام به مكه، رفت و آمد مردم با ایشان و تجمع آنان به دور حضرت، قرار داد و گوشزد كرد كه این مسأله خطری جدی برای حكومت یزید، دربردارد.

هنگامی كه یزید، نامه ی «اشدق» را خواند، به شدت هراسان شد و یادداشتی برای «ابن عباس» فرستاد و در آن، حضرت امام حسین را به سبب تحركش تهدید كرد و از ابن عباس خواست برای بهبود امور و بازداشتن امام از ستیز با یزید،



[ صفحه 129]



دخالت كند. ابن عباس در پاسخ، نامه ای به یزید نوشت و در آن یزید را به عدم تعرض به امام نصیحت كرد و توضیح داد كه امام برای رهایی از قدرت محلی مدینه و عدم رعایت مكانت و مقام حضرت، توسط آنان به مكه هجرت كرده است.

امام در مكه توقف كرد، مردم همچنان به دیدار حضرت می رفتند و از ایشان می خواستند تا علیه امویان قیام كند.

نیروهای امنیتی، به شدت مراقب حضرت بودند، تمام تحركات و فعالیتهای سیاسی ایشان را ثبت می كردند، آنچه را میان ایشان و دیدار كنندگان می گذشت، می نگاشتند و همه را برای یزید به دمشق می فرستادند تا در جریان امور قرار گیرد.